Kroniki
RYBAKOWO - zawsze znajdowało się w powiecie gorzowskim. Przed 1945 r. samodzielna gmina wiejska. Po 1945 r. gromada zrazu w zbiorczej gminie Różanki, a od 1946 r. — Santok. W latach 1954-72 — sołectwo w Gr. RN Różanki.
Niem. n. oznacza dosłownie... „pęknięcie rury". W rzeczywistości jest n. topograficzną i pochodzi od „trzcinowych błot". Jako n. polna w rewirze leśnym Wielisławic (Wilanowa) istniała wcześniej niż wieś. N. polska jest dowolnym chrztem z 1945 r. i ma sugerować zajęcie ludności połowami w jeziorze. Wbrew pozorom nie była to wieś rybacka.
Pochodzący z Meklemburgii dyrektor państwowej fabryki szkła w Tarnowie (obecnie Lubiszyn) Georg Zimmermann wystąpił o wydzierżawienie 44 łanów ziemi do wykarczowania z przeznaczeniem na folwark, gospodarstwa kolonistów i hutę szkła, trzecią obok Tarnowa (Lubiszyna) i Łośna. Oferta zawierała warunek, iż huta i folwark zostaną oddane mu w dziedziczną własność. Stosowna umowa między Zimmermannem a Nowomarchijską Kamerą spisana została 23.01.1754 r. G. Zimmennann zmarł w 1769 r. w stanie bezżennym. Jego sukcesorem został młodszy brat Cornelius Zimmermann, co zostało potwierdzone 9.01.1770 r.. Jednakże na początku XIX w. —jak podaje Bratring — R. należało już (ponownie) do urzędu domeny w Mironicach. W 1840 r. nie było już R. w wykazie posiadłości tej domeny.
W 1758 r. (wojna 7-letnia) wieś została splądrowana przez Rosjan, którzy uprowadzili całe bydło. Być może ucierpiała także huta.
Jedyna wzmianka o zabudowaniach dworskich pochodzą z 1785 r. W wykazie urzędu domeny podano, iż 3 domy należą do posiadłości dworskiej.